bugün

dünyaca ünlü edebiyat teorisyeni harvard profesörü harold bloom'a göre dünyada yoktur. zira kendisi etkilenme endişesi adlı kalburüstü kitabında bütün batı şairlerinin ondan etkilendiğini söylemektedir en kaba ifadeyle. batı diyoruz, zira ona göre dünya zaten öyle veya böyle, hemen hemen batı'dan, edebiyat da batı'nın edebiyatından ibarettir.

yalnız burada tek bir istisna kalıyor: o da fuzuli. zira eskilerin tabiriyle va esefa ki harold bloom fuzuli'yi tanımıyor. tanımıyor romeo ve julyet'in sahibine leyla ile mecnun'u ile toz attıran bu dünyanın görüp geçirdiği belki de en büyük şairi.

bu şüphesiz ki o ve onun gibi düşünen dünya halkları için bir kayıp. fuzulinin en büyük talihsizliklerinden birisi şekspir'in kendi adına steril caddeler üzerinde büyük kültür merkezleri açan, sevgilisine onun şiirlerini okuyan torunlara sahip olmaması.

şekspir'in dehası önünde eğilirken, şekspir'in de fuzuli'nin dehası önünde kemeberbeste durmasını bekleriz.
(bkz: cemal süreya)