şehitlere üzülüyormuş gibi yapmak

klasik bir türk&müslüman saçmalığı. ne kadar vicdanlı bir insan olduğunu ele güne gösterme gayretinden öte bir şey değil. iki yüzlü, samimiyetsiz götverenlere yakışır cinsten bir hareket.

ulan "şehit" diyorsun ya la. şehit. insanın en onurlu, en gururlu, en ötesi olmayan güzellikte bu dünyadan gidiş şekli. manyak mısınız da üzülüyosunuz? bu amına koduğumun dünyasında insanın başına gelebilecek en güzel şey için, hislerini, düşüncelerini bilmediğin bir insan adına üzülmek gerçekten çok anlamsız, beyinsiz, inançsız, sorgusuz, aptalca bi davranış biçimi.

dolayısıyla şehitlere üzülmediğinizi biliyorum. üzülmenize zaten gerek yok. üzülüyormuş gibi yapmak da ibnece bir hareket. yapmayın.

kimi güneş gözlüklü ve takım elbiseli default asık suratlı adamların şehit cenazelerinde yaptığıdır.
mikrofonu da eline geçirirse demediğini kalmaz, mangalda kül bırakmaz.
kimi zaman böylelerini görüyorum tv ekranlarında.

" bizi bilen bilir bilmeyen kendi gibi bilir. "

bir yerlerde rahat koltuklarında, bilmem kaç milyonluk takım elbiselerle, kendi sahip olduğu medyanın mikrofonuna, naralar atan, üzüldük, kınıyoruz, baş sağlığı derken yüzünden akan pisliği gizleyebilen her türlü siyasetçinin yaptığı şeydir.
unutulmamalıdır ki bir başbakan ülkesinde akan her kandan sorumludur ve hesaba çekilecektir.

şehit'liğe üzülme durumu söz konusu değildir. şehitlik elbette yüce bir mertebedir. üzülme sebebi hükümetin yarak gibi politika uygulayarak genç kardeşlerimizin pisipisine ölmesine sebep olmasıdır.

üzülmenin de üzlüyormuş gibi yapmanın da değiştirdiği birşey yoktur. insanları şehitlere üzülüyor üzülmüyor şeklinde yaftalamanın da manası yoktur. ateşin düştüğü yer önemlidir gerisi hikayedir. asıl mesele üzülmekten çok ne yaptığındır. bu ölümlerin bitmesi için neler yapıldığıdır. kafanın bu doğrultuda neye bastığıdır.

bir kaç memet ölünce üzülmek mi lazım, televizyonlarda,gazetelerde göstermeyin kimse üzülmesin. hükümetin terörü bitirmede yeni politikası bu.halkı uyutursan, haber vermessen kimsenin haberi olmaz üzülmeye gerek kalmaz.

Facebook'ta eften püften şeyler yazmak.

devletin zirvesinde olan şeydir.

(bkz: bir şehit verildi diye yaygara koparıyorsunuz)
(bkz: bir kaç mehmet öldü diye meclisi toplayamayız)

(bkz: şehitler unutulur eğlence başlar)

Şehitlerin geride kalan ailesine ne olacak peki? annesi ömrü boyunca fotoğraflarına bakıp ağlayacak, babası "vatan sağolsun" diyecek, her asker haberinde gözleri dolacak.