bugün

şarapçıların ortamlarına girildiğinde rahatça anlaşılacak durum. bütün dünyevi sorumlulukları kenara atmış (aile, iş) bu insanların dini, felsefi, siyasi bilgilerine hayran kalmamak da olanaksız. ben henüz boş konuşan bir şarapçı görmedim. adamlara imkan verin türkiye deki herhangi bir üniversitede sosyal bilimler üzerine bir bölümde rahatlıkla ders verebilir. zaten emin olun yanlarından geçerken selam verin yanlarına oturun yanlarında ne varsa sizinle paylaşırlar.

modern insan ise bu insanları aşşağılar, hor görür, bir baltaya sap olamamış, aciz insanlar olarak görür, başarısız, bir kaybeden olarak görür.

belki başarasızlar, belki hayata tutunamadılar bu insanlar ama peki dünya çok mu düzgün, çok mu anlamlı, çok mu şey ifade ediyor?

o takım elbiseli, beyaz yakalı orospu çocuklarının hiçbiri şarapçılar kadar adam değildir. sistemin ve düzenin köpeği olmuş biz modern insan ne kadar varoluşumuzu sorguluyoruz, ne kadar içinde bulunduğumuz sistemi toplumu anlayabiliyoruz? sorgulasak ve anlayabilsek de ne kadar samimiyiz?

belki hayatın olumsuzluklarına, saçmalıklarına karşı tutumları umarsızca ama en azından samimiler. bir lokma bir hırka... adamlar günümüz müslümanlarından bir ölçüde daha islami bir yaşam sürüyor! ve modern çağın gerçek müslümanları...
tamamı için olmasada çoğu için geçerli olan durum. zaten bu insanlar dünyanın kalleşliğinin ve kapitalist sistemin ağırlılığı altında ezildikleri için her şeyi siktiredip kendi rahat ve huzurlu dunyalarına çekiliyolar.
(bkz: modernizm)
(bkz: kavunlu şarap)
(bkz: he amk he)
(bkz: şarapçı kenan)