şakirt diye dalga geçilen kişiden utanmak

Bilenler bilir. 'Şakirt' kelimesi talebe manasına gelse de çoğu zaman dindar kesimle dalga geçmek için kullanılır. Şahsen bir çok zaman bu kelime bana da komik gelir(di).

Bendeniz beş vakit namazdan bi haber ama 5 vakit alkol alan, cuma namazlarına gitmeyen, sorulduğu zaman "elhamdülillah müslümanım" refleksi fevkalade gelişmiş pisliğin tekiyim. Dindar kesimle de "ehehehe şakirte bak" diye çok dalga geçmişliğim olmuştur.

Geçtiğimiz bir zaman, uzun dönemdir çalıştığım işyerinden ayrılıp başka bir işe girdim. Yen işyerimin sahipleri o dalga geçtiğim 'şakirt' tayfasındandı. Kendime yakıştıramasam da biraz boş kalmamak için, biraz da maddi sıkıntılar nedeniyle işe başlamış bulundum. O kadar çok fikrim vardı ki böyle tiplerle ilgili resmen böceklerle aynı ortamda çalışıyormuşum gibi hissediyordum kendimi.

Bir gün geçti iki gün geçti, işe başlamamın üzerinden bir hafta geçti. Bir cuma günüydü. Öğle vakti yaklaştı ve ben tedirgin olmaya başladım. "Ulan" dedim kendi kendime. "Bunlar şimdi beni zorla cuma namazına götürür." Üstelik nasıl abdest alınacağını bile bilmiyorum. "Off yaaaa" dedim. "Şimdi çek çekebilirsen."

Ama beklediğim gibi olmadı hatta beklediğimin tam tersi oldu. Adamlar bana "hadi" bile demediler. Çektiler kapılarını gittiler, namazlarını kılıp geldiler. Kimse bana "Sen gitmedin mi" diye sormadı.

bir hafta, iki hafta, üç hafta derken baktım 2 ay geçmiş hala bana "Cumaya gelmiyor musun mübarek?" diyen yok.

Neyse namaz faslını böylece atlattık. Kendi kendime "o kadar çalışan var bana mı dikkat edecekler?" diye düşündüm.

Sonra bir gün ummadığım bir olay oldu. Arabayla evin önünden çıkarken yanlışlıkla komşunun arabasına bodoslama girdim. Ulan zaten borç gırtlağa kadar, biraz rahatlayayım diye 'şakirt'lerin yanında bile çalışmayı göze almışım, üstelik vurduğum aracın sahibi müthiş derecede kıl bir herif. Adam indi aşağıya ağıt yakmaya başladı, "Havar komşular havaaaar, arabam pert oldu." diye. Yapacak bir şey yok mecburen işyerini aradım. Sabahın sekizinde patron bakmasın mı telefona?
"Abi ben bir kaza yaptım biraz gecikebilirim." dedim. "Nerdesin sen?" dedi. Adresi verdim. "Bekle geliyorum." dedi ve telefonu kapattı. 15 dakika sonra yanıma geldi, vurduğum arabanın sahibiyle öyle bir konuştu ki az önce bana çemkirebn herif gitti yerine adeta bir melek geldi. Sonradan öğrendim, tüm zararını karşılamayı kabul etmiş bizim 'şakirt' patron.

Buraya kadar normal. "Ulan zararı karşılar masrafını da maaşımdan keser." diye düşünmüştüm. 2 yıldır aynı işyerindeyim, maaşımdan daha 5 kuruş kesilmedi ve muhasebeci dahil kimsenin bu olaydan haberi yok.

Bunu da boşverin.

işe başlarken anlaştığım maaş 2500 lira idi. 2 yılın sonunda şu andaki maaşım 3500 lira. Diyeceksiniz ki "asgari ücretten sigortanı göstermişlerdir." Geçenlerde kontrol ettirdim, sigorta primim aylık 5000 lira alıyormuşum gibi ödeniyormuş. Neden böyle diye sordum, "Emekli olunca rahat edersin." dediler.Tuhaf geldi tabii. Araştırdım. Kalan parayı da inanmayacaksınız belki ama -sonradan eşimden öğrendim-, oğlumun adına bir hesap açmışlar, 18 yaşında çekebilmesi kaydıyla oraya yatırıyorlarmış.

Ve bu şakirt(!) ler daha beterini de yaptılar bana. Bir gün işyerinde çok bunalmıştım. Müşterinin biriyle tartışmıştım.Tartıştığım kişi patronun arkadaşı olduğunu ve beni şikayet edeceğini söyledi. O an çok küfür etmek istedim ama edemedim. Oturup sinirimden ağlamaya başladım. O anda patron şakirt(!) beni gördü. "Hayır olsun, bir derdin mi var? dedi. Ben de her şeyi göze alıp olanı biteni anlattım. Sadece dinledi ve besmele çekti. "Sıkma canını, yarın olsun, hayrolsun." dedi ve çekti gitti. o geceyi nasıl geçirdiğimi anlatamam. "Kesin yarın kıyamet kopacak." derken ertesi gün telefonda tartıştığım adam geldi yanıma, "Kardeş bir yanlış anlaşılma olmuş biz 'x' abi ile görüştük olay çözüldü." dedi.

Daha aklıma gelmeyen bir dolu olay.

Şimdi nasıl mıyım? Artık ben patronları arıyorum" Cumaya gitmiyor muyuz?" diye.

Tanım: Yıllarca saçma sapan bilgilerle hiç tanımadığı insanlara bok atan kişinin, gerçeklerle yüzleştiği anda hissettiği duygu.

Peşin Edit: Biliyorum her dindar aynı değil ama ben yaşadıklarımı yazdım.