üzerine ilaç sıkılan sineğin son saniyeleri

insanı zevke boğan birkaç saniyedir.

seni vızıltısıyla uykundan uyandıran canlının cansızlığa dönüşüm sürecidir ayrıca.

az önce başıma gelen olay.

2 gündür odamı paylaştığım kara sineğe defalarca dışarı çıkması için şans verdim. son vızıltılarından sonra dayanamadım, günah benden gitti ey amk diyerek. ilaca saldırdım. tavan hizasında seyreden sinekle 14 milisaniyelik gözgöze gelmemizden sonra sineğin durumun ciddiyetini kavraması bir oldu. kanatları olduğu için kendini avantajlı zannetti ama orda tarihi bir laf ettim.

'biz koca dünyayı yokeden bir ırkız ey sinek, sen kimsin ki?

ilacın üstüne baktım, 'hamamböcekleri için' yazıyo. ne farkeder lan ilaç ilaçtır di mi? sıktım üstüne şerefsizin. kara sinek en sevmediğim hayvan listesinde bir numaradır bu arada. bunun sebebi de çanakkale'ye gidenler bilir, ordaki kara sinekler ısırır. evet evrim geçirmişler ve ısırıyorlar. bunun sebebinin de ordaki savaşlar sonucunda toplanamayan ölüler olduğu söylenir. bu gereksiz bilgiden sonra sineğe dönelim.

tavanın oralarda ışığın etrafında süzülen sinek, ilacı yedikten sonra kendinden geçti ve bir sağ duvara bir sol duvara çarpmaya başladı. konma yeteneğini kaybetmişti. ama yaptığı mantıksız hareketler dolayısıyla ilacı doğru yönde sıkamadım. yere de düşmüyor namussuz. bir oraya bir buraya savrulurken uçuş rotasını çözdüm. yolunun üstüne ilacı sıkmamla iyice irtifa kaybetmesi bir oldu. ama hala yere düşmüyor, inatçı çıktı bu sktiğim. o an içime bir acıma duygusu hakim oldu ve pencereyi son bir kez açtım.

'yaşamak benim kadar en az senin de hakkın sinekçim' diyerek gereksiz bir samimiyet gösterisinde bulundum. sineğin hareketlerinde en ufak bir değişme olmayınca fazla gaza geldiğimi anladım ve pencereyi kapatıp ölüm vuruşumu yapmaya gittim. ilacın son demlerini de üzerine sıktığımda yere yapıştı. zafer naraları atarak odamda zıplamaya başladım. istanbul'u fetheden fatih gibi, viyana'yı kuşatan kanuni gibi sevinçliydim. odam tekrar sadece ama sadece bana aitti. ders olsun diye karasineğin cesedini pencereye yapıştırdım.

not: hayvanlara kötü davranmak iyi bir davranış değildir!