üretimsiz tüketim

gün geçtikçe devamlı bir tüketim çılgınlığını gören insanın verdiği tepkidir. Bir topluluk şekilde giderse yolun sonu yakındır.

insanoğlunun sonu olacaktır.
paradan önce daha önemli olan doğal kaynaklardır. ama onlar elinden gittiği zaman insanoğlunun, artık her şey için çok geç kalınmış olacaktır.
kaynaklar tükendiğinde insanoğlunun elindeki paranın yenemediğini, içilemediğini, soğuktan korumadığını, arabayı çalıştırmadığını anlamak fayda etmeyen son pişmanlık olacaktır.
gün gelecek her yer para olacak, ama hiç bir şeye yaramayacak. kağıt parçası olmaktan öte...

son zamanların popüler mesleği
(bkz: ye iç sıç)

(bkz: çöküş)

(bkz: türkiye)

avcı-toplayıcı insan topluluklarının ve bilumum tüm hayvanların uyguladığı tüketim şeklidir. Bu tüketim şeklinde öyle aman dünya batıyor yandık falan diye feryat etmeye gerek yoktur aksine dünyanın doğal tüketimi budur. o kadar ot yiyen fillerin hiç tarla da ot yetiştirdiğini gördünüz mü ?

trabzon ve antalya bu anlamda ülkenin lokomatifidir.