bugün

6 yıl önce aynı yerde başlamıştı üniversite serüvenim.
Rektörlükteki öğrenci işleri daire başkanlığı binasında; uzun bir kayıt kuyruğunun arkasında, üniversite sınavının bitkinliği ve sabah 5 te yola çıkmış olmanın yorgunluğu vardı gözlerimde. iyi yaptık, erken gidersek, çabuk bitiririz demiştim, ama sıranın sonunda bir yerlerdeydim.
Değişik gözlüğü ile türk olmadığı her halinden belli olan, daha sonra arnavutluktan geldiğini öğreneceğim arkadaşım da hemen arkamdaydı. Kızlar pek de güzel değilmiş dedim içimden.

Sıranın olduğu kampüste değildi fakültem, ama ben önümdeki 6 yılımın orada geçeceğini düşünerek etrafıma bakınıyordum. Kimisi ise sıradayken muhabbeti kurmuş, kaynaşmıştı. Kuyrukta arkadaş edinmeyen bir tek ben vardım heralde.

Aradan yıllar geçti, bugün bütün belgelerimi tamamlayıp, rektörlükteki öğrenci işlerine bıraktım. ilişiğimi kestim.
Öğrenci kimliğimi bile aldılar elimden. Yine aynı yerdeydim. Öğrenci işleri daire başkanlığı

6 yıllık hikaye, yine her şeyin başladığı yerde bitti bugün.
kimliğimi de aldılar elimden.
hükümsüzdür.
biraz hüzünlü biraz da bunaltan eylemdir. ordan oraya savururlar sizi bir dolu belge alınır. iptaller falan son durağa gelirsiniz bilgisayara işlenir. görevli hayırlı olsun der. nesi hayırlıysa... koca bir hayat sizi bekler. adam derken bile tedirgin. sonunda bitti. nah bitti! asıl şimdi başlıyor.