bugün

bir amaç uğruna veya gerçekleştirilmesi istenen herhangi bir şey için kendi menfaatlerinden vazgeçme, fedakarlık.
bazen o kadar sınırları zorlar ki, insanın kendisi de şaşırır o biçim.
sadece çok sevilenler için.
Söylemesi çok zevkli öz türkçe bir kelime.
Her babayigidin harcı değildir bunu becerebilmek. Delikanlı laflar, atarlanmalar içermez. Sükûnet gerektirir, ince düşünceler... Emek var ya emek; herkesin diline pelesenk edip yerlerde gezdirdiği o emeği baştacı eder de... herkes yapamaz işte.
kişinin kendi verileri toplamıdır.

bu verilerin toplandığı yere özveri tabanı denir.
bazı şeyler olmayınca olmuyordaki en temel bazı şeyler.
Eğer bir insan size kırılsa bile belli etmeyip üzerinize gelmiyorsa aptal olduğundan değil size verdiği değerdendir.
Olmuyor.
(bkz: fedakarlık)

Bana kalırsa herkes için geçerli bir özveri ölçeği yoktur.

Herkesin kıymet verdiği şeylerin farklılığından kaynaklanır bu da.

Örneğin ben sevdiğim insanların yardımına koşmayı severim ve sevdiğim, yalnızca bir arkadaşım var. Onunla geçirdiğim vakit benim için kazançtır yani özümden bir şey vermiyorum.

Karşımdaki kişi işimi bırakıp ona koştuğum için mutlu hisseder.

Örneğin babanıza böbreğinizi bağışlamak özveri olarak nitelendirilebilir oysa benim için bu mümkün değildir.

Benim özveride bulunduğumu söyleyebileceğim tek konu hoşlanmadığım insanlarla bir arada olmak, bunu yapabilmişsem böbreğimi vermekten daha fazlasını yapmış gibi hissederim.

Önce de dediğim gibi değişkenlik gösteren eylemdir özünden vermek.
Bir amaç uğruna veya gerçekleştirilmesi istenen herhangi bir şey için kendi çıkarlarından vazgeçme, fedakârlık anlamına gelir.