bugün

Bilime dayalı eğitim veren okulları olan,
insanların medeni olduğu,
Otobüslerde kitaplar okunan,
Parkları olan ve parklarda dans edenlerin olduğu,
Sevgililerin öpüştüğü,
Taraftarların kardeşçe maç izlediği,
Herkesin birbirine saygı duyduğu,
Bilimsel araştormalarıyla dünya gündemine geldiği,
Bombaların patlamadığı,
Oruç tutan içki içenin düşman olmadığı,
Azınlıkların ezilmediği,
inançların umursanmadığı,
Kapalı ve açıkların aynı parta birbirini yadırgamadığı,
işçilerin köle olmadığı,
Refah seviyesi yüksek,
Doktora veren sayısı dünya ortalamasında olan,
iyi bir eğitim sistemi olan,
Futbol ve siyaset dışı konuşan insanların olduğu,
Her konuyu tartışabilecek,
Bir aydınlanma yaşamış,
Kendi zekasını kullanmaya cesaret edebilen,
Şüphe eden insan zekasına sahip,
Avrupayı bile kıskandıracak,
Ve en önemlisi bunları. Nasıl yapılabileceğini bilen bir ülke.

işte o zaman türkiye benim ülkem diye yabancılara utanmadan söyleyebileceğim!

işte o zaman yaşamaktan zevk alıcam.

O zamana kadar hep utanıcam.

italyanım diyicem yurtdışına çıktığımda!
Yunanım diyicem gerekirse ama türkiye demiycem!

Utanıyorum gerçekten utanıyorum. Ne zaman türküm desem yurtdışında tanıştığım birine 3 saniyelik sessizlik oluyor. Tabi bu ülke genelde avrupada oluyor.

Lanet olsun cehalete, lanet olsun medeniyetsizliğe!