bugün

ilginç ama, doğru bir tespittir.
ölümcül bir hastalığı olanların çoğunun bunu öğrendikten sonra bazı aşamalardan geçtiği ifade edilmektedir. ilk evre kabul etmemektir. kişi daha genç olduğunu, yapılacak işleri olduğunu, bunun kendi başına gelmesinin bir haksızlık olduğunu düşünmekte, bir süre hastalığı reddetmektedir. hatta hastalığın tedavisi için gerekli olan ilaçları bile kullanmayı reddedebilmektedir.
bazanda Bypass gibi bir ameliyat geçirenlerde de gözlenen diğer evre ise kabullenmeden hemen sonra gelmekte, hasta bazan agresif olup o güne kadar hiç yapmadığı şeyleri yapabilmekte, bir çeşit karakter değişikliğine uğrayabilmektedir. bunları bilmek hasta yakınları için faydalı olabilir.
(bkz: breaking bad)
kanser olan babada anbean gözlemlenebilir. şeker gibi adam aksi mi aksinin teki olup çıkar da bir şey diyemezsin.
ölüm iyiliği denir bazen.huysuz yaşlıların bazen huysuzluğu bırakması kaygı yaratır,yaşlının ölüme yaklaştığından endişelenilir.huzurevinde sıkça karşılaşılan bir durumdur.