bugün

bir sevgilinin geri dönmesi için yalvarmaktır.
çok skim bir kısır döngüdür..
zaten ölmek için yapılanına intihar denilir. intahar ayrıca bir sanattır.
(bkz: iki ucu boklu değnek)
Artistlik ile bir ilgisi yoktur çoğu zaman. Tamamen psikolojik bir bilinçliliktir.

Vücuda ve kendi varlığına hükmetme düşüncesi ile oluşur. Bu kişinin kendi hayatıdır ve kendi var olma olgusu hakkında istediği her şeyi yapabilir.

Şiddetli kemoterapi görecek olan, ya da vücudunun yarısı/uzuvları kesilecek bir kişi böyle yaşayıp eski hayat tarzına bir daha geri dönemeyeceği veya insanlara yük olma düşünceleri ile intiharı tercih edebilir.

Bu düşüncenin özeti şudur:
-
Bu hayata bizim isteğimiz doğrultusunda gelmiyoruz, istediğimiz ülkede doğmuyoruz, istediğimiz aileye doğmuyoruz, istediğimiz vücutta doğmuyoruz, istediğimiz bir çevrede yetiştirilmiyoruz... kısacası gerçekten istediğimiz hiçbir şeyi yapamıyoruz... tamamen toplumun beklentilerine ve devletin yaptırımları üstüne yaşıyoruz fakat bu yaşamda kontrol edebildiğimiz çok önemli bir güç var : hayatımızı sona erdirebilmek.

Bu uzun hayatta gerçekten seçebileceğimiz tek olgu var... ölmek. Biz yaşamaya ihtiyacımız olduğu için yaşamıyoruz, yaşamak istediğimiz için yaşıyoruz. Yaşamak bir ihtiyaç değildir, bir istektir ve eğer isteğimiz ve umudumuz kaybolursa doğal yollarla ölmeyi bekleyip acı çekeceğimize bu hayatta bir kere kendi varlığımız ile ilgili kendi kararımızı verip yaşamımızı sonlandırabiliriz. Ayrıca bu kendi varlığımıza hükmetme düşüncesi zamanıda kapsadığı için uykuda ölmek istemeyenler bu yolu bilincinde olarak ölmek için seçebilirler.
-
Ötenazi uzun yıllar kullanıldı, çünkü bir insan doğmayı seçemezdi fakat ölmeyi seçebilirdi. Bu insanların en doğal hakkı olarak görülüyordu. Fakat sonra kişisel varlık hakkına itiraz edildi ve kaldırıldı. Fakat şuan hastanelerde 'fiş çekme' olarak adlandırılan bir karar vardır ki bunu aile yakınları kullanabilir.

Bir insan yıllarca acı içinde kıvranacağının bilincindeyse ve bunları yaşamak ve sevdiklerine yaşatmak istemiyorsa doğal yoldan değil seçim yoluyla varlığına son verebilir.

eylemin psikolojik ve yasal boyutu budur.