çukurovada sıtmadan ölen çocuklar

yav istanbulda yat kalmamış, hindistan müslümanlarının yolladığı paralarla kurulacak bankanın adını bulamamış adamlar senin derdine bak, çocuklar ölüyormuş, sırası mı şimdi.

geri kalmış, geri kalırken de dünyada yükselen kapitalizmin etkisi altına girmiş bir monarşinin son demlerinde bulduğu -dünyada pamuk arzının dramatik şekilde düşmesine yol açan- bir fırsat nedeniyle (bkz: amerikan iç savaşı) pamuk tarımına uygun bir bölgesinde pamuk üretimine yüklenmesinin buna eşlik edebilecek yeterli altyapı ve sağlık hizmetleri bulunmaması nedeniyle bir yandan yol açtığı olumsuz (ve tabii ki iç acıtan) yan etkilerden biri. imparatorluğun çöküşünden sonra da -rejim değişince haliyle bir anda ortam resetlenmediğinden- devam etmiştir.

Bu ülkenin çocuklarıdır.
Cumhuriyetin ilk yılları, yoktan var edilen, kanla Canla yapılandırılan yeni bir ülkenin fakirlikle, çaresizlikle, ama tüm olumsuzluklara rağmen inanç ve emekle uğraş verilen bir dönemdi.

Bunu bilmek ve anlayabilmek için ortalama bir zekaya sahip olmak yeterlidir.
Bu durumu kavrayabilmek için, ordinaryüs bir tarih profesörü olmanıza da gerek yoktur.

Yıllarca tüm olanaksızlıklara rağmen, yurdu uğruna seve seve savaşan bir ülkenin, her alanda yetersiz duruma düşmesi, ekonomik anlamda zaten bitik olan ülkenin can çekişmesinden daha doğal ne olabilir ki Eyyy Allah' tan Korkmaz, kuldan utanmaz varlık?!

Sadece çukurova' da değil, yurdun dört bir yanında çocuklar öldü.
Üstelik sadece sıtmadan değil, kuş palazından, boğmacadan, kızamıktan, çiçekten de öldüler, haberin olsun!
Çocuk felcinden de yüzlerce çocuk kötürüm kaldı, bunu da bil!

Aşı denen hayat kurtarıcıyı öpücük karşılığı vermiyorlardı ve bu ülkenin parası yoktu.
Aşıyı geliştirip, üretecek durumu hiç hiç yoktu.
Yol yoktu, ev yoktu, aş yoktu, ne aşısı?!

Ama ne vardı biliyormusun? birlik beraberlik ruhu vardı, ötekileşme yoktu.
Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için mantığıyla çarpıyordu yurttaşlık bilinci.
Yok Kemalist, yok Alevi, yok Sünni, yok Kürt, yok Laz yoktu, biz vardık.

Milli değerlere saygınızı yitirmenizi anlamak konusunda zorlanıyorken, insani değerlerinizi de kaybetmiş olmanızı hayretle izliyoruz.
Acı hem de çok!

Cumhuriyetin ilk yillari anadolunun her köyünde günde birden fazla çocuk ölürdü hastaliktan bunun sebebi ise osmanlinin geri kalmisligi ve insanlarin hekim ve ilaç yoklugudur.
Cumhuriyetin ilk büyük atilimi bunlara yönelik olmustur.