bugün

her zaman değil hayatımızın belirli dönemlerinde, bu girdaba gireriz. mutfakta bulaşıklar, evin içinde çöpler, saçlar piss, banyo rezil.
tuvaletin yanına varılmıyooo. temiz kıyafetingen yokkk. o kadar pis oluruzki artık bizi kimse kurtaramaz.

işte o zirve anın, insana verdiği bir aykırılık, bir, işte ben buyum ,ulannnn duygusu olur. buruşturulup atılmış bira kutularına bakıp, sonra tavana, sonra telefona, sonra boşluğa bakarsınız. tokken yemek yer açken kusarsınız.

bir nevi hayata meydan okumaktır, kurallara uymamaktır bu davranış.

sonra anneniz arar, cumaya geleceğini söyler. hem sevinir hemde üzülürsünüz. derhal temizliğe girişilir. evden çok miktarda çöp çıkar.

kurallar tekrar kazanmıştır. ideal olana boyun eğilmiştir.
(bkz: taşak kokusundan hoşlanan insan)