bugün

En baştan pes etme durumu. Başlamadan bitti tabiride cuk otursa gerek bu duruma.
çaresizliktir.
(bkz: olmayacak duaya amin demek)
şansımın, kaderımın donme durumudur. Hıc gormedm denebılır
Sinir olmaktır, neden sanki.Olsa ne olur bak ben çok istiyorum diyerek bir nevi Allah'a isyan etme durumudur.
kabulleniş.
umut böyle durumlar için aşırı derece rahatlatıcı etki yapar .
o an hissettiğiniz şey gerçek yalnızlıktır. derin ve tarifsiz bir yalnızlık.
Daha çok istemem için bir sebep olur.
olmayacağını nerden biliyorsunuz ? yaşamadan bilemediğiniz şeyleri sırf korkaklığınız yüzünden ertelemek, mücadele etmemek.elinden geleni yaptıktan sonra olmuyorsa yol uzun,yürü !

size tavsiyem '' ehe ehe '' yazan insanları hayatınızdan çıkarın.
Kabullenmek zorundasınız yapacak bir şey yok.
Çocuk olsam ağlayarak istediğimi elde etmeye çalışırdım ama eşek kadar kadına da yakışmıyor pek.
Kabullenişi beraberinde getirir.

Kafamda 2 haftadır aynı şey dönüp duruyor. gelecekle alakalı olsa da bu beni şimdiki amaçlarıma bağlayan tek hedefim. Hayaliyle hayatımdaki tercihlerimi belirlediğim bir hedef. Olmayacağını kabullenme aşaması da bu yüzden sancılı bir süreç. Bir hedefe dair hayalin, umudun kalmaması acı veren bir şey, üzüyor insanı. Hele ki bu hedef senin hayatının daha güzel olacağına dair umutlarına ışık olan bir hedefse.
tam beş yılıma mal olan o 'olma ihtimali'miz geçen hafta bugün-30 nisan cumartesi günü Amasra'nın o müthiş doğasında yok olup gitti. eskiden kapkara bir umut zehirliyordu ruhumu, tam ayağa kalktım diyordum sonra bir ses, bir görüntü, bir fotoğraf ondan ya da bir haber onu hatırlatan eşten dosttan daha sert bir şekilde çakılıyordum yere. artık bitti, onunla defterimizi kilitleyip karadeniz'in hırçın dalgalarıyla beraber derin sularına bıraktık. olmayacağını kabullendik...