bugün

Bir sheb şiiridir.

Çok boktan bir ülkede yaşıyoruz sevgilim. Bu koşullar altında seni böylesi seviyor olmamın tadını çıkarmalısın. Kimse bir diğerinin nasıl olduğu ile ilgilenmezken ben sabahtan akşama kadar biri sana bakıyor mu, kimseyle konuşuyor musun diye kıskançlık krizlerine giriyorum. Benim sana böylesi bağlı olmamın sana kattığı şeyleri şöyle bir düşün, belki bir gün sana alırım diye, ayakkabı numaranı ezberledim. Hoşuma giderde aynısından seninde üzerine görmek isterim diye kaç beden elbise giydiğini bir kenara not aldım. Okşarken parmak arama takılan postişlerini görmezden geldim. Hiç yakışmadığı halde taktığın berbat küpeleri çok beğendiğimi söyledim. Sabah çok ters olurum bilirsin, sabahın köründe zırt pırt aramalarına anlayış gösterdim, sana tek küfür etmedim. Gerzek arkadaşlarına güler yüz gösterdim, midemi mahvetmelerine rağmen tatma mı istediğin bütün yemekleri yedim, sanat yapacağız diye ne kadar kült film varsa geldim seninle izledim. Yani şimdi sakın bana öyle "benim için ne yaptın" saçmalığı ile gelme, bir kamyon şiir yazdım sana. Makyaj yaparken, oje sürerken gösterdiğin hassasiyeti bana gösterseydin çoluk çocuğa karışmıştık. Ayrıca bir ağacı, hobiyi ya da herhangi bir sosyal etkinliği sevmek seni sevmekten çok daha ekonomik olurdu. Neyse, kanımı emdin, zaten sen doluydun. Beynimi siktin, tamamen seninle meşguldü. Kalbimden bahsetmek istemiyorum, ağzımı bozmayım. Ritmini zaten bozdun. Ben az uzanıp televizyona bakacağım. Öpüyorum gözlerinin kalbime baktığın yerinden..
çok boktan yazı yazıp ona şiir diyenlerin ülkesinde yaşıyor olmamızdır belkide boktan ülke olmamızın sebebi.
güncel Önemli Başlıklar