bugün

çocukluğu yaşayamamış olmak ve türkiyenin herhangi bir ilinde çocuk olamamış olmaktır.*
çocukken sürekli "ama sen büyüksün." cümlesini duymak. hep büyük gibi davranmak zorunda olmak, çocuk yaşta başka çocukların sorumluluğunu üstlenmek.
bir insanın hayatında duyacağı en büyük eksikliktir. öyle ki, bizi gülümseten anılar hep çocukluğumuzdaki detaylardır.
sürekli birilerinin abisi/ ablası olmak.
"sen büyüksün o küçük" olmak.
"kardeşinin elinden tut" olmak.
"ver de biraz o oynasın sen büyüdün artık" olmak.

(bkz: vasat geçmiş çocukluklar)
(bkz: çocukluğuna inince başka çocuklar bulmak)
(bkz: kendi çocukluğunu yaşayamamak)
mavi önlük giymeyi özlemek.tek zorluğun 3 basamaklı sayıları çarpıp,bölmek olmadığını görmek.
hayatın bir insandan çalabileceği en değerli olgudur.