çaresizlikten hüngür hüngür ağlamak

kriz anıdır. psikolojik yıkıntıdır, çöküntüdür. düşüncesi bile insanı kudurtmaya yetecek kadar iğrenç bir olaydır.

Ağlayarak hiç bir şeyi çözemeyeceğini anlamamış insandır. Ağlayacağına çabalaması tavsiye edilmelidir.

insan olmaktır.

her gün ölür ölür dirilirsin. yataktan tek başına kalkmak istemezsin. yanında duran telefonuna bakarsın. yine ne arama ne de günaydın tatlım diye bir mesaj gelmemiştir. telefonu geri bırakırsın o kendi ısıttığın yatağa bakarsın saat sabah 7 dir. daha onu düşünüyorsundur. ama o yoktur artık. masanın üstünde duran o zamanlar mutlu gözüken resme bakarsın. şimdilerde o mutluluk rğya çölün ortasında serap gibi kalmıştır. o mutluluğa kareye girmiş resime bakarsın. ama o şimdi yoktur. seni arkandan geçirecek kişi kalmamıştır. daha iyi kanser olabilmek için bir sigara daha yakarsın. hayatını zaten kansere çevirmişsindir. elin gözlerine doğru gider istem dışı o an göz pınarların ıslanmaya başlamıştır bile. çaren yoktur, derdin vardır çaren yoktur. hüngür hüngür hıçkıra hıçkıra ağlarsın çaresizliğine ağlarsın, yalnızlığına ağlarsın, kaderine ağlarsın, terk edildiğine ağlarsın, içini çeke çeke ağlarsın derdi olmayan sorununa.

çaresi olmayan bir şeyin daha önüne geçememek, çaresizlikten ağlamak, çaresizce ağlamak.

içine akıtıp delirmekten daha iyidir.akabinde rahatlayıp "çare" aramaya başlamaktır.rahatlamadır..ağla ağla nereye kadar canım..

insanlık belirtisidir, içinizi boşalttıktan sonra daha sağlıklı düşünmenizi de sağlar.
ağlayamayan insan müsveddeleri utansın!