bugün

raymond queneau'nun kaleme almiş oldugu fevkalade matrak bir roman olmakla beraber louis malle'nin 1959 senesinde beyaz perdeye aktardiği eser.

film versiyonunda basrollerinde genecik Philippe Noiret, yanilmiyorsam bu filmden başka bir film oynamamiş olan Catherine Demongeot, beni gülmekten yarim yarim yaran Vittorio Caprioli gibi isimlerdir. hatta bir sahnesinde sacha distel arz-i endam eylemiştir.
fr. zazie metroda.
bu güne dek yazılmış en komik, en gırgır romanlardan biri. usta yazar, denemeci, göstergebilimci tahsin yücel çevirisi, argo terim tercihleriyle, okuru büyüler, yerlerde süründürür. tüm karakterler, enteresan ve çok iyi çizilmiştir. izlek, köyden paris'e gelen, sorumsuz annesi tarafından dayısına terk edilen zazie isimli, edepsiz, fırlama bir kız çocuğunun gülünç serüvenleridir. can yayınları'ndan çıkmış olup, mizah duygusu sağlam okur için bir nimet ve ziyafettir.
Raymond Queneau yirminci yüzyıl Fransız yazınının en ilginç ozan ve romancılarından biridir. Yıllar yılı, her yeni şiir kitabı, her yeni romanı yeni bir şeyler getirmiş, şaşırtmış, coşturmuş, alıp götürmüştür. Ama yeniliği de, şaşırtıcılığı da, coşturuculuğu da, sürükleyiciliği de öncelikle yalınlığındadır. Queneau, en azından görünüşte, şiirlerini ve romanlarını günlük yaşamdan, günlük dilden, sıradan insanlardan, büyük ya da küçük kentin sıradan sokaklarından çıkarır. 1959'da bir yazın olayı olarak karşılanan Zazie Metroda belki de onun kendine özgü yaratıcılığının doruğunu oluşturur. Paris'e gelip de grev yüzünden metroya binemeyen uyanık mı uyanık bir küçük kızın iki günlük serüveni çevresinde birçok kişinin birbiriyle kesişen, ama sıradanlığı ölçüsünde ilginç serüveni roman boyunca şiirsellikle dolup taşan bir gülmece evreninde yaşatır bizi, kaynağını günlük halk dilinden alan, benzersiz bir dil şöleni oluşturur.
Ayrıca, Queneau'nun tüm yapıtlarında olduğu gibi, Zazie Metroda da yalınlığın yavaş yavaş bulgulanacak bir derinliğin görünür yüzü olduğunu belirtmek gerekir.