yıllar sonra biriyle karşılaşmak

hem şaşırtan, hem mutlu eden durum.

Kişinin kim olduğuna bağlı olarak duygunun değiştiği durum.
Mesela bende olumlu izler bırakıp bana bir şeyler katan birini görsem mutlu olurum.
Ama sırf şamatacı ve geyik sevdalısı olduğu için yalnız kalmayan birini görürsem başımı öne eğerim.
Bana ne kattığı önem taşır çünkü.

Edit: fazla harfler çıkartıldı.

Dün eski flörtümle aynı masada oturmak zorunda kaldık. iki medeni insan gibi konuştuk. Güldük. Sohbet ettik. Ama ben pek onunla sohbet etmedim keza o da aynı şekilde. Çünkü bana yaptığının pişmanlığı gözlerinden belliydi.

Enerji almadığım insanı, hiç tanımıyor gibi davranırım.
Mesela geçenlerde toksik bir lise arkadaşımı gördüm. Selam verme şekli bile ukalacaydı. Aradan yıllar geçmiş. Ne bu samimiyet?
Pardon, tanıyamadım... Falan çekince bir afalladı. Nasıl tanımadın lan! diyor.
Aslında bal gibi tanıyorum.

isminiz neydi? falan deyince iyice kızdı bu. Kendi adını söylettim adama. swh.
Ardından muhabbet olmadı. Zaten istediğim de buydu...
iyi günler size, Herşey gönlünüzce olsun beyefendi... Deyip ayrıldım.
Bana Birşey katmayan, frekansımın uymadığı biriyle kaybedecek zamanım yok.
Eğer Yıllar sonra sevdiğim biriyle karşılaşsam, sımsıkı boynuna sarılırım. O başka...