yurt dışındayken en çok özlenen şeyler

ana dilinde tepki verebilme özgürlüğü!

çay. bizim ülkeden başka kimsenin çayı iyi gelmiyor insana. o çaydanlıkta kaynayacak, o çay bardağından içilecek ki çay içmek olsun onun adı. ah ah.

(bkz: eyyam)

yemekten sonra çay ikram edilmesi. yurt dışında ikram kavramı yok baya baya...
ha çay dediğin şey kaç para bir şeydir sanki?taş çatlasın 5 lira, ama ikram edilince insan bir samimiyet hissediyor, işte o samimiyeti özlüyor insan.

her yerde türkçe konuşulması, tantuni, lahmacun, midye dolma, tr plakalı araçlar.

edit: eğer denize kıyısı olmayan avusturya gibi bir ülkeyse yaşanılan ülke, deniz ve denizin kokusu, deniz iklimine ait martılar ve onların sesleri. bir de hazır edit açmışken, türkiye ye has çay bahçelerinde * ince belli çay bardağında çay içmek.

türkçeyi özlersin.

türkçeyi özlemek, kemalpaşa tatlısı bi de hele bursalıysan...

istanbul, özelliklede eminönü-kadıköy vapuru, simit, ince belli bardakta çay, poğça,kestane,kebap, boza,türk kızları...daha neler neler... moskovadan selamlar

sokak kedileri, ince belli bardakta çay, sokak satıcıları, şehirlerin kargaşası. bunlar da özlenir mi demeyin, uzun süre yaşanınca insan kirli havasını bile özlüyor...

Yurtdisinda dogmak, yasamak memleketiyin tasini, topragini ozletir. Hep hasretsindir, bir gun bu hasretlik biter insallah.

öncelikle aile gelir bu şeylerin başında. 5 senedir dışarıda olsam bile, bazen öyle bir an geliyor ki nutkum tutuluyor, gözlerim doluyor. özellikle anne hasreti gibisi yok.

arkadaşlarını çok özler insan. kimse onlar kadar samimi, onlar kadar iyi gelmez yurtdışında.

he bi de yemekler var tabi. onun için şöyle alalım;

(bkz: kebap)
(bkz: şırdan)
(bkz: ciğer)
(bkz: kuru fasulye)
(bkz: lahmacun)

Sıcak çıtır simit.

Aile dışında hiçbir şey.

-kendini çok zekalı zanneden, sıraya
bekleyen insanlara falan aldırmayıp
araya kaynak yapmaya çalışan hödükler.

-kendini esnaf olarak tanıtan, hayatı yalan dolan piçler.

-kendiyle aynı kafada olmayana gavur kafir diyen
ama kendi her b@ku yemekten geri durmayan yobazlar.

geri kalanı ? yok yiyecek ? yok içecek ?

face den falan, karı fotosu kovalamaya ara verebilirsen,

internetten çoğuna ulaşmak mümkün.

yiyecek konusunda hiç sıkıntı yaşamadım.

ama insan şöyle ;

- gavurlaaaa kafirleeee diye hönküren birilerini

- en arkadan, en öne ; 40 yalan atıp kaynak yapan piçleri.

- hayatı yalan dolanbazları

- tipi sıfatı türklükle alakası olmayan, ama kendini en baba
milliyetçi olarak tanıtan itleri

- hiç bitmeyen tiyatroları

- tv dan sürekli atarlanan haşmetlileri

gerçekten de ;

acaba ne zaman bir yerden seğirtecekler deyip aranıyorsun

bir eksiklik hissediyorsun

belki bir yerlerden fırtlayıverirler diye

şöyle zaman zaman, sağa sola bir bakar olmuyor değilim.

sabahları horozların ötmesi mesela.