yolda düşünmek

bir yerden bir yere giderken yol boyu ışıklar eşliğinde belki arabaları izleyerek düşünmektir. bugün bunu yaptığımda o kadar garip hissettim ki , yaşadığım her güzel anı gözümün önüne geldi , buruktu ama ayrıydık çünkü. çok boktan bir sebep yüzünden. benim yüzümden değil. duymayı hiç beklemediğim bir şey yüzünden. dolmuşta gezdiğimiz illeri düşündüm , ilçeleri. alanyada onu gara bıraktıktan sonra geri uyuklaya uyuklaya otele dönmeleri düşündüm. yaşadığım tatlı acıyı. yine de görüşmüştük dedim kendi kendime. antalyada otururdu alanyaya tatile gitmiştik orada görüşmüştük. ertesi gün yine gara bırakmıştım bu sefer son ayrılışımızdı ben ankaraya dönüyodum. son kez öptüm. çiçek bile almıştım kumsalda çiçek satmıştı bir çocuk. sonra saat 12yi geçmişti 2 gibiydi otobüsler bitmişti benim de param kalmamıştı on iki kilometre yürümüşüm otele kadar gardan. o kadar mutluydum ki ama sırıta sırıta 2 saatte koştum o mesafeyi. benden mutlusu yoktu. zaman geçti. izmiri beraber gördük. çok güzel şeyler yaşanmıştı. çok güzel şeyler ertelenmişti başka özel zamanlarda yaşanmak için. hepsinin anıları birer birer gözümden geçti. dışarıdaki karanlık daha bi düşündürüyodu sanki. hep eve giderken ayrı şekilde düşünüyorum onu. düşüncesi , eve gitme düşüncesi kadar sıcak çünkü. nedenini bilmiyorum ama belki de defalarca yanyana uyumamızdandır. birbirimiz için her şeyi göze alıp böyle sözlerden ayrılmak koyuyor. koyuyor tamam da yine de güzel anıları bir kereliğine bile unutturmuyor. o mutluluğu , paha biçilemeyen duyguyu. belki ben beklenmeye değmeyecek biriyim. belki tüm hayaller artık ona basit geliyor ama benim ona karşı olan anlayışımın bile hiçbir etkisi olmadan ''beklemek istemiyorum'' lafı koy koyuyor. belki sorunlarında yardım edemedim fakat hepsinde yardım etmek istedim. belki çoğu zaman zamanımı ona ayıramıyorum fakat aklımdan çıktığı tek an olmuyor ama elimden gelen buyken ne diyebilirim ki. olsun , varsın. allah benim cezamı versin. o benim defolup gitmemden mutlu olsun. işte bu da onun son sözleriydi ve sonra ışıklar bitti kaptan müsait yerde indirir misin dedim. indim evime girdim. şimdi o napıyor ? beni düşünüyor mu ? ya da gerçekten mutlu mu ? bilmek canımı yakacakmış gibi geliyor. insanın canını yakıyor işte kısaca. kısaca. ne kadar kısaca anlatsam da bitmez 15 ay. her anı aklımda.

Yalnız olduğunuzu hissedip kendi kendinize sohbet etmektir.