bugün

(bkz: dil burnu)
bestefi ve güftesi osman nihat akın'a ait olan, nihavend makamında bir eserdir.

yine bu yıl ada sensiz, içime hiç sinmedi
dilde yalnız dolaştım hep, gözyaşlarını dinmedi
ben de şaştım, nasıl oldu, yüreğime inmedi
dilde yalnız dolaştım hep, gözyaşlarını dinmedi.

hüner coşkuner yorumu : http://www.youtube.com/watch?v=rpmjdaprwou
adalar'dan hangisi kast ediliyor anlamadım ama heybeli ya da büyükada olabilir.

http://www.youtube.com/watch?v=po0Ys-ElO6s&feature=relmfu
hikayesi bir sevgiliyi değil, çok vefakâr ve kadim bir dostu içeren eserdir.

iki dost "bir gün birimiz gelmemişsek, bunun sebebi ölüm olsun" diyerek sözleşmişlerdir.

osman nihat akın, her sene dil burnu' nda buluştukları dostu Ahmet Refik Altınay' ın o sene buluşmaya gelmemesi sonucu bu eseri yazmıştır.
osman nihat akın ve ahmed refik altınay her yaz kendilerini ada'ya atarak istanbul'a yakın fakat aynı zamanda çok uzak olmanın hazzına erişebilecekleri tek yerde, ada'da keyifli zamanlar geçirmektedir. artık yazları ada'da geçirmek bir alışkanlık halini almıştır bu iki dost için. tavla oynamayı, düşeşler, seba i dü'ler eşliğinde birbirlerine takılmayı da çok sevmektedirler.

günlerden bir gün, osman nihat tekrar adadadır. fakat tarihçi dostu ahmed refik adada değil, kabrindedir, vefat etmiştir. bunun üzerine ünlü türk bestecisi osman nihat akın kendine yakışır bir son hediye; dostluklarını dilden dile taşıyacak bir nadide eser ortaya çıkarır...

https://www.youtube.com/watch?v=_3e-reIln_o