bugün

2010 lardaki yaşam standardımdan daha ileriye gittiğimi düşünmekle birlikte, o dönemde çok rahat erişebilip bugün erişemediğim en belirgin tüketim malzemesi olarak kuruyemişin eksikliğini sadece benim fark etmemiş olduğuma sevindiren tespittir.

o zamanlar, evet maliyeti diğer çerezlerden yüksek de olsa bir paket pringles ikamesi olacak fiyatlara erişip, bugün maliyeti kurtarmadığından olsa gerek piyasada bulamadığım bir kuruyemiş var. şimdi o do çoroz mo diye çıkışan olur ondan açıklıyorum. çerez evet, yeni mezun maaşıyla gözüm kapalı uzandığım bugün üretimden kalkan bir tür. iyisi mi başlığı altında anlatayım (bkz: dor leo tropicana mix) ama çerezin eskisi gibi yenemediği bir ülkede yaşadığımız gerçeğini, sadece çerez başlıklarında dolaşarak da görebileceğiniz acıklı durumdur. ama müstehak, yer fıstığını da göremediğimiz zamanlar gelse yine politik davutçuluk yaparsınız siz.