bugün

(bkz: kırım kongo kanamalı ateşi)
en azından çocukluğunda çimen zemin üzerine örtü serilip insana karışıp piknik yapmamış insan yoktur diye düşünüyorum.
ama başlığı okuyunca direkt uçsuz bucaksız yemyeşil bir çayır özlemi oluştu bünyemde..