yaşamak meselesi

manidar bir can bonomo şiiri.

''ışıklar sönüyor teker teker ey

kalemin pişman tarafıyla yazıyorum

bir ömür dedikleri şeyin içinde yaşamak

yani yaşamak demek ki

taşı kaldırırsın altında ömür

taşı indirirsin altında ölüm

sesler duyuluyor yeniden ey

sokaklarım kömür lekesi

yani bir beladır ki ölmek

ölmekler kere satsan satılmaz

yani öyle bir tokattır ki

kardeşini gömmek

dünyanın başkanı olsan

öyle tokat atılmaz

sonra kelimelerle anlatmak diyorum

bir ülkenin toprak altında kalan neşesi

kalemin küskün tarafıyla yazmak

işte yine bu yaşamak meselesi

bir matem alır beni dağlardan denize ey

karanlığı duymak

çaresiz bir annenin sesinde

üstelik karanlıklar da aydınlık sayılmış

hazret-i devlet nezdinde

gör şu halimizi Nazım

avukatlarımıza avukat lazım

kalemin umutlu tarafıyla yazıyorum ey

öyle bir gün doğar ki yakın

öyle bir günde oğlunun adını

Deniz koyanların

kaderin namlusu yüzüne puşt diye havlayacak

bizi soyanların...''