yazılmayan sessizlik ve bir süre olmama

sözlüklerin kaderidir. doğru bildiğini yazdığında sine'ye değdiğinde bir tarafından cezalandırılmak. sebep olan kişinin yetkisinin olmasına da gerek yoktur. çünkü bir arkadaşıdır ya moderatör ya da admin. kendi işini halledemeyecek kadar aciz, ceva verecek kadar ulvidir bu sinesine dokunulan. oysa canını yakan kendisidir en başta. tepki almıştır bir entry'sinden manasız bir kelime düellosu başlar. ve yönetime yakın olan kazanır. üzülmeyin her yerde aynıdır bu senaryo. herkes inkar eder ama çark budur. düzen budur.

gerçek hayatta oldukça eziktir bu tutuma giren kişi. çünkü hayatta sığınabileceği bir yönetim yoktur. çümkü yaşam kendi kendini yönetebilme sanatır. ve ne acıdır ki bir çoğumuz internetin o sahte yüzüne gerçek hayatta ki başarısızlıklardan kaçmak için sığınırız.

bir yazar dostum çaylak olmuş bugün. üzüldüm. ama biliyorum ki burası onun sığınağı değildi. çünkü hayattan kaçmayacak kadar güçlüydü, yönetimde ki arkadaşlarına sığınacak kadar aciz değildi. dönmesini diliyorum.