bugün

yazarların üşenip yapmaya erindiği olaylardır.

örneğin ben entry girmeye bile üşe
burnunun dibindeki yoğun kül tablası kokusuna rağmen küllüğü dökmemek.
yazsam da anlamazsınız.
4 saattir tuvalete girmemek. Patlicam arkadaslar.
Telefona gelen mesaja cevap yazamamak.

Yok böyle üşengeçlik sayın seyirciler.
mesela.....
sonra yazarım ikilisini çok sık kullanmaları. *
yazasım gelmedi.
Susuzluktan ölcek kıvamdada olsam kardeşime su getir diye yalvarmam.
Perdeyi ayakla açmak.
4 saattir tuvalete girmemek. Patlicam arkadaslar.
yere eğilmemek için çoraplarımı parmak arama sıkıştırıp havaya atar sonra tutar ve giyerim. aslında bu iş eğilip almaktan daha zor ama kim eğilecek lan.
sözlüge bilgisayar yerine mobilden girmektir.
Dolaptaki dondurmayı almaya üşendiğim için yanımda imamın abdest suyu kıvamına gelmiş ılık suyla idare ediyorum.

Bu üşengeçlikle çocuğum olmaz benim.
Entry girerken mizah yapacağım derken entry'nin ortasında "sokmuşum mizaha" deyip entry'yi yarıda bırakmak.
sık sık tuvaleti kullanmamak için su içmemek.
Ayak ucunda olan pcyi almamak.
Doğrulmaya da ihtiyacım yok ayağımla da yaklaştırırım onu da üşengeçlik işte.
çöp atarken uzaktan sallamak.
telefonu şarja takmamak için kapkaranlık ekrana bakıp durmak.
günüm geçmiş olmasına ve 2-3 sancı iğnesine rağmen doğmamak. sezaryenle almışlar tabii sonra.

o günden beri üşengeçlik benim damarlarımda dolaşan sinsi bir şeytan.