yazarların uğursuzluk getiren eşyaları

öyle bir eşyam yok ama sallamam gerekirse parmak kaykayım derim ve siz bunun yalan olup olmadığını asla bilemezsiniz.

dinamittir efendim.
geçen gün yanımda 2 balya dinamit ile geziyorum, birden bir ateş parlayıverdi, seni inandırsın az kala ölüyordum zor attım dinamiti cebimden.

şemsiyem. maalesef uğursuzluk getiriyor piç, mecburum yağmur yağıyor almak zorundayım. ibne öyle bir şey ki, otobüse gidene kadar 3-4 defa açıp kapıyorum, hayır kapanmamazlık yaparsa geri dönüp bırakıcam çünkü. otobüse binerken kapanmıyor ibne, sabahın kör vakti zaten dolu insan otobüse binecek arkadamdan ama kapanmıyor göt. çıkıyorum aradan mecbur, okula da geç kalıyorum. sıradan çıkınca kapanıyor ibne. ailede benden başka kimseye yapmıyor bunu.

(bkz: topuklu ayakkabı)
ne zaman giysem kaldırıma veya taşa takılırım.

parmak arası terlik. ne zaman gaza gelip giysem ya birisi basmak suretiyle ayağımı ezer, ya ayağımdan çıkar, ya da ayağımı vurur. böyle de lanet olası, ama hoş bir terlik çeşididir.

Eşya olarak değil de bi canlı olarak; benim. kendimi atsam anca kurtulurum o derece.