yaz uyusuklugu

insanı buhrandan buhrana çarpan miskinliktir. oturduğunuz yerde sizi yorar, tripten tribe sürükler. eğer bir işte çalışılmıyorsanız, bütün bir gün yatağın içerisinde ölümcül bir yara almış gibi insanı hareketsiz bırakır.

rüzgar, koşuşturma, aksiyon, yağmur, bir şeylere karşı istek. hepsini alır kendi içerisinde eriterek meymenetsiz bir ruh hali aşılar bu uyuşukluk. hevesinizi kırar, her iki konuşmanızdan birisine, "şöyle bir rüzgar esse, şöyle bir kar fırtınası kopsa, bir şeyler olsa da artık ne olursa olsa! " cümlesini yerleştirir.

sohbetleri baltalar, çürütür. bir tek müzik iyi gelir belki de, yazmak deseniz. böyle bir uyuşuklukla yazılacak yazılardan hayır mı gelir! ?

inşaat işçilerinde, yazın çalışan tarım işlerinde olmayan, isteseler de olamayacak şey. insan kendini kötü hissediyor ya, biz uyuşuyoruz, onlar bu sıcakta çalışıyor. sabır ve kolaylık dileyeyim, ne yapayım..

eğer biraz ağır yiyecekler yenmişse daha da artan uyuşukluk.