bugün

üniversite kantinlerinde sıkça görebileceğiniz; insanlıktan, hatta insanlığı bırakın canlılıktan nasibini almamış varlıktır. yemek yerken kendisine usulca yaklaşan kediden iğrenip (korkmak ayrı) "ıyyyy" şeklinde bir viyaklamanın ardından onu kovalamaktadır bu varlıklar.

bu insanlar ya eziktir ya da ilgi hastasıdır. kendisinden küçük gördükleri, aciz durumda olan masum kedileri sanki kendileri çok bi bokmuş gibi küçümserler. günlük hayatlarındaki hastalıklı ruhlarını bu davranışla rahatlatmaya çalışırlar. ve umarım bir gün o kediler tarafından fena halde parçalanırlar. nedir bu küçümsemek?
(bkz: ismimuzundiyenickimkisaolsun)
validesinin dest-i izdivacına talip olunası kız olmasının yanı sıra "hayvan sevgisi nedir?", "insan olmak nedir?" gibi soruların cevaplarını kendisine öğretememiş mahalle büyükleri, ebeveynler, öğretmenler, vb. gibi birçok insanın başarısızlığının sonucudur. kısacası sosyal çevresinde ki tek hayat kadını çocuğu kendisi değildir.