bugün

yalnız kalmak istersiniz, en azından bi süreliğine herkesten uzaklaşmak, kendinizi eve kapatmak; kimseyle muhatap olmamak istersiniz. ama gelin görün ki öyle ısrarcı ve anlayışsız insanlar vardır ki, sürekli arar, mesaj atar. dönmezsiniz tekrar arar tekrar yazar. hayır dersiniz yalnız kalmak istiyorum, ama yok laftan anlamaz. "e biz bi daha ne zaman görüşücez", "benim de sana anlatmak istediklerim var gel oturup dertleşelim" şeklinde diretir de durur. tamam aramak sormak iyidir, güzeldir; ama karşındaki insan dur bi soluklanayım deyince de saygı duymak gerekir. kendisine neyin iyi geleceğini kimse ondan daha iyi bilemez sonuçta. ısrarcı insanları oldum olası sevmem zaten, "al şu lokmayı da ye" "şunun da tadına bak çok güzel ama" insanlarıdır bunlar genelde.
Halden anlamaz, çantanın ucu gözüken paketten bir sigara alıp yakarak eee nerde kalmıştık diyebilecek pişkinliktedir. Olmaz olsun öyle arkadaş efendim