yadsımanın yadsınması

bir şeyin yok olurken başka bir şeyi doğurması olarak tanımlanabilir kabaca. diyalektiğe göre bir sistem doğarken bir başka sistemi yok eder. yani sistemin yadsınması onun zıttını doğuracaktır. ancak o da zaman içinde yadsınacak, her olgu kendinen öncekini yadsıyarak doğacaktır. genelde şu örnekle açıklanır; sınıflı toplum sınıfsız toplumun yadsınmasıysa, komünist toplum da sınıflı toplumun yadsınması olacaktır... ancak sistemlerin değişmez olmayacağı ve devamlı yadsınacağı göz önüne alınırsa komunizm'in de yadsınması bir başka sistemi doğurabilir.

yadsınmanın kendinden öncekini red veya imha anlamına gelmediği bilinmelidir. diyalektik anlamda bir yadsıma arketipine yaslanan, ondan filizlenen bir yadsımadır. işte diyalektiğin özeti tez-sentez-antitez kavramı da tam olarak yadsımanın yadsınması'ndan doğar ve onun ufak bir özeti gibidir.

türevin türevidir.

her aşk bir önceki aşkı yadsıyarak var olabilir.