bugün

x yerine ülke ismi koyduğunuzda ne çeşit bir şey olduğunu daha iyi anlayacağınız gerginliktir.

atıyorum italyan lokantasına gidersiniz, gönül ister ki içeri girer girmez garsonu artistçe selamlayıp siparişinizi verin ve yerinize oturun. ama o yemek isimleriyle ilk defa karşılaşıyorsunuzdur, "daha önce yemiştim" tribine girip istediğiniz şeyi söylersiniz. tabi bir gözünüz daima menü tabelasındadır. özellikle fiyatlara baksanız da çaktırmazsınız, sanki "hmm hangisini seçsem" tribinde olursunuz. o andan sonra yememe lüksünüz yoktur, sevmeseniz bile hem paranızın hem karizmanızın boşa gitmemesi için çok güzel bir şeymişçesine yersiniz tabaktaki şeyi.

bir de genelde türk mutfağıyla bağdaştırma hastlaığı tutuyor öyle anlarda. mesela tahıl ürünü olduğu belli olan xyz isimli bir yemek için "bizim makarnanın aynısı, sırf sosu değişiktir" kafasıyla yaklaşabiliyorsunuz.