bugün

Aile harici unutur diye düşünüyorum. Öldükten sonra ne önemi var ki.
Klişe olacak ama, unutmazsa bir tek ailem unutmaz. Gerisi de çok önemli değil zaten.

Ama öldükten sonra hatırlanmak için yaşarsanız, yaşarken ölüden farkınız kalmaz. Zira insanlar, değer verene değer vermez.
kimin söylediğini bilmiyorum;

"bir insanın ölümü, ikincisinden sonra gerçek olur" demiş birisi:

ilki toprağa girmekle;
ikincisiyse onu, son tanıyan kişinin de ölmesiyle.

(burada 'tanımak'dan bahis, "anlatılmaktı")

*

bir şey bırakmadıysan hatırda kalıcı, evet, çabuk unutulursun.

yiyorsa, galileo galilei'yi unutsana!
Sevenlerimizin ölümümüzden sonra bizi özleyeceğini biliyorum.
Yaşarken unutuyorlar, vefat edince unutsalar ne olacak ki.
herkes elbet bir gün unutulacağı için pek de dert edilmemesi gereken durumdur.
bu hayatta önemli olan unutulmayacak eserler bıramak unutulmayacak biri olmak örnek vermek gerekirse ülkemizi kurtarıcısı cumhuriyetin kurucusu gazi maraşel mustafa kemal atatürk bize çok güzel şeyleri ve bu ülkeyi verdi miras bıraktı onun ölümünden ne kadar yıl geçerse geçsin bu ülke var olduğu sürece unutulmayacaktır.
Vefatından sonra insanların seni ne kadar çabuk unuttuğunu bilseydin, ömrünü insanları memnun etmek için geçirmezdin.