uyurken yatakla savaşmak

yine nasıl becerdim bilmiyorum ama yatağın köşelerine sıkıştırılmış çarşaf çıkmış ve belime dolanmış. yastık ve pikenin yarısı bacaklarımın arasında boğulmakta. kollarımın teki pikeye sarılmış diğer teki yataktan aşağıya sarkmış. saçlarım tavus kuşu stilinde ağzımdan salyam akarak bir sinek tarafından uyandırıldım (her gün mutlaka sabah öpücü veriyor kevaşeler.)

yatağın o halini görenin “burada insan uyuyor olamaz” demesine yol açmaktır.

şerefsiz arada üstünden atıyor beni(ben düşmüyorum o atıyor) her ne kadar parkelere yanağım dayalı bir şekilde uyumaya devam etsem de o aradaki 10-15 saniyelik* uyanıklık tüm tadımı kaçırıyor.