bugün

Birçok şeyi kaçırmama neden olan, beni her defasında pişman eden ve kendimden soğutan histir. Keşke sadece ben soğusam yanımdaki insanlar da benden soğuyor amk.
Bugün 12 de arkadaşım beni dürterek uyandırdı. Kalk x in dedesi ölmüş ağlıyor çok kötü dedi. Şöyle bir baktım allah rahmet eylesin uyanınca konuşuruz dedim ve yatmaya devam ettim. Biliyorum çok bencilce bir davranış bu ama o an uykum daha ağır bastı. Zaten öleceği belliydi ve kaç kere miras kalacak, parayı bulcam sayesinde diye makarasını yapıp güldü. Yine de Keşke kalkıp teselli etseydim üzülme falan diyip arkadaşlık görevimi yerine getirseydim. Eğer uykumu almadıysam bir saat daha fazla uyumak için gençliğimi bile feda ederim. Ben benim amıma koyayım...
açlık ve susuzluktan sonra gelen en karşı konulamaz şey. ben de çok muzdaribim.