unutulmayan kazalar

bilinçaltını üstüne getiren kazalardır. itele kakala girmez bunlar bilinçaltına. konya- meram yeniyolda piskiletle yurttan kaptırmış okula ödev yetiştirmeye çalışıyorum. kaldırımlarda ağaç, direk aralarından tam gaz gitme gibi bir hobim vardı bisikletim çalınmadan önce. neyse hızımı almış gidiyorum kavşağa yaklaştım, batım direk ağaç kaldırımı kapamış, çift teker atlayarak hız kesmeden daha da hız vererek yola devam ettim. valla kırmızı mı yeşil mi yanıyodu hatırlamıyorum ama sol sapaktan bir kamyonet yaklaşık kırk elli km hızında bana göre, soldan sağa doğru devam edecek şekilde geliyor. yani ben artının dikey çubuğu o yatay çubuğu olarak seyrediyoruz. lan dedim ben bu adamın önünden kurtarırım. bir kaptırdım, kaptırdım, kaptırdım... yuuuhhh! alamayacam lan adamın önünden . önlü arkalı bir abandım frenlere, yatay kaymak zorunda kaldım. üç beş metre kaydıktan sonra, kamyonetin sağ arka tekerinin hemen , yarım metre arkasına çarptım. kamyonet nasıl savruluyo nasıl savruluyo, of devrildi ... şaka şaka.. yere kapaklandım ben haliyle. sol kalçam ufaktan yarıldı ama, sağ tarafım tutmuyo işte. la herif ufaktan durdu, dikizden bana baktı ölmemiş piç kurusu, hhhııııınnnnn! gazı kökledi ya la. arkamdan gelen samanyolu konya genel yayın yönetmeni ve yardımcısı hastaneye götürdüler beni sağolsunlar. sağ taraf cidden tutmuyo ama hiç bir yerim. kol bacak kalça.. hemşireler dikiş atarlarken , polis de sokulmuş " bu getirenler mi yaptı korkma söyle" diyo. hey allahım ya. yok memur bey , beyefendiler beni görüp de getirdiler diyorum. polis beni sıkıştırıyo: " bak tehdit falan ediyolarsa söyle yani ,bişey yapamazlar" diye. yahu dedim en son abi na diyonuz siz ya, " oyy oyy anam, hemşire hanım bi uyuşturucu daha yapın ya , iğnenizi hissediyorum burda" falan.. üç hafta piskilete binememiştim..

(bkz: özet geç) **

her anı değerli olan ve basit bir "özetle" anlatılamayacak kazalardır ve ayrıca eksilenme artılanma gibi amaç da ütmez bu gibi hatıra girdileri.