türklerdeki önüne geçilmeyen laf sokma isteği

sebebini merak ettiğim durumdur. siyasette , iş yerlerinde , okullarda , evlerde , sözlüklerde vs. her yerde bir laf sokma çabamız var bizim. niye amk niye ? laf sokunca başın göğe mi eriyor ?

bir de laf sokunca karizmatik olduğunu düşünen tipler vardır ki mevcut türkiye'nin yüzde 19.02'sini oluştururlar* .

hatta iş o dereceye geldi ki facebook'da laf sokmak için sayfalar bile açıldı. güzel güzel konuşmak varken ne diye aradan çıkıp '' hı dedin yarrağı yedin '' tarzı yaklaşım nedir ? niye böyle oluyor bir türlü anlamıyorum. sanırım bize nazar değdi .

sözlükte bir başlık açarsın altına kendi bakış açından bir şeyler yazmak varken bir sürü ayar verme çabası.günahım kadar sevmem ama mesela tayyip'in yaptğı iyi şeyler diye başlık açar biri sonra yazar işte yoldu , sağlıktı vs. sonra gelir biri 'ananı da al git ' , kömür , makarna ... aklınca ironi yapıyor amcık.

(bkz: işte bunlar hep ergen kafası)

"hakkaten bizdeki bu laf sokma çabası ney lan?" diye düşündürmüştür bana.

aslında durum zeka ile alakalıdır türk ,amerikalı ,italyan fark etmez.

laf sokma kolay bir meziyet değildir, zeki ve mizah duygusu gelişmiş bir millet olmamızdan kaynaklanır.

insanların birbirine durmadan kalp kırıcı sözler söylemesidir. Türkler birbirlerine laf attıgı takdir de o laf yarışını durdurmk imkansızdan daha zordur.

Özgüven eksikliğindendir veya karşısındakinin sabrını sınayan tiplerdendir.