türkiye recep ivedik i çok sevdi

özellikle de haber kanallarında sıkça duyduğumuz, ne yazık ki doğru olan tespit. bu kadar yoz ve hayvansı bir tipleme zaten toplumumuzu yansıtıyordu, hele bir de bu toplum kendinden birisini beyaz perdede görünce nasıl sevmesin.

milletin bilinçaltına sistematik bir biçimde yerleştirilmiş bir olaydır recep ivedik'e gülmek. Öyleki bu gün sinemada recep ivedik 3'ün fragmanı dönerken, fragmanda geçen "kitap istiyorum okumalık" diyaloğuna sinemadaki bir grup gözlerinden yaş gelircesine kahkaha atmaya başladı, benimde mensubu olduğum diğer grup "ulan birşeymi kaçırdık neye güldü bunlar" diye öküz gibi bakmaya başladı.

Aslında sinema salonunda yaşanan bu sahne çok şey ifade ediyordu.

(bkz: ribsl)
(bkz: recep ivedik bu sevgiye laik)

izleyen herkesin, kendinde olan bir özelliğini filimde görmesidir.

şahanın en beğenilen tiplemesidir.

(bkz: kim 500 bin istemez ki)

Kendimde olan özellik olarak göğüs kıllarımı görmemden başka ortak noktamız olmayan film.

neyini sevdi anlamadığım hadisedir. mal insanlar topluluğunun bir göstergesi. yada içimizdeki ivedik...