türkiye de eline mikrofon alanın şarkıcı olması

sadece ellerine mikrofon alsalar iyi, sahne arkasında nerelerine neler aldıkları meçhuldür.

herhangi bir eşya, masaörtüsü, küllük, maşa paspas dan farkı olmayan şarkıcılardır.

her üç kişiden beşinin şair olmasıyla da orantılıdır.

maalesef durum böyledir. çok kolaydır güzel ülkemde kaset yapmak albüm çıkarmak. bir an da tv programlarında şarkılar söylemeye başlarsınız. oysa gerçekten bunu hakedecek müzikal zenginlik var mıdır? elbette yoktur. işte bu yüzden ülkem hep aylık en fazla yıllık şarkılarla donatıldı. uzun yıllardır unutulmaz şarkılar listesine yeni şarkılar ekleyemedi.

ülkede statü sahibi olmanın ne kadar ucuz olduğunu gösterir. bu da o ülkenin geri kalmışlığına çanak tutar.

türkiye'de eline ne alırsan al, mesela, mikrofon, hatta prompter, seni birşey zanneden milyonlarca insan bulunur.

(bkz: ajdar anık) ***

eline mikrofondan önce başka birşey alınıyormuş söyleyenlerin yalancısıyım.