bugün

4 ay önce yaşadığım durumdur. herkesle bağlantını kesmek çok güzel birşeydir. dönüp arkanıza baktığınız da ozamanda yalnızmışsınız şimdide.

(bkz: hoş geldin kaybedenler kulübü)
zaten olmayan köprülerdir.
benim o sadece 1 arkadasla irtibattayım.
arkadaşlarla eğlence olsun diye birbirine köprü atmacılık oyunu değil de köprüleri yıkmaksa bahsi geçen dellenince olabilitesi olan durumdur.
Kişinin sağlam manita yaptığını gösteren durumdur. ilik gibi ise şayet yerinde bir karardır.
3 yılda bir yaptığım eylem. Zira insanların çıkar ilişkisi mi yoksa gerçek dost mu olduğunu anlamak için uygun bir zaman yada süreç.
yaklaşık 7-8 ay önce ciddi ciddi yaptığım iştir. son aylarda istemedende olsa yeni arkadaşlar edindim ama size ilk ayları anlatacağım. ilk başta telefona mesaj, arama falan gelmiyor bir gün iki gün üç gün telefonunuzun ışığı sadece ( batarya tamamıyla doldu lütfen şarjdan çıkarın. ) yazısıyla açılıyor. ilk başta alışmak zor geliyor iki üç hafta sonrası ise ( eğer hiç tecrübe etmediyseniz) hayatınızın en güzel kısımlarından birini yaşıyorsunuz. sadece sizin istekleriniz, istediğiniz film, istediğiniz yemekler, istediğiniz zaman aralığında. üstelik böylece plan yapmanıza gerek de kalmıyor. fakat karakteri zayıf olan arkadaşlara, ilgi delilerine önermem. sonuçta yalnız olucaksınız. sürecin yan etkileride mevcuttur. sizi umursamazlaştırabilir, vurdumduymaz da olabilirsiniz. sonraki zamanlarda hayatınıza istemeseniz bile yeni kişiler giriyor. bunun hazzı tartışılamaz. yeni bir sayfaya başlamış gibi oluyorsunuz ne isterseniz onu yazıp çiziyosunuz. bana kalırsa bu müthiş eylemi herkes en az bir kere denemelidir.