toprağa ayağınız değmeyen evde mutlu olamazsınız

son senelerde tecrübe ettiğim çıkarım.
şöyle, evin bir odasından diğerine geçer gibi toprağa ayağınızı kolayca basabilmeniz lazım. yani aklınıza bişey geldimi pat diye sokağa bahçeye, o anki kiyafetlerinizle merdiven inip çıkmadan ulaşabilmeniz lazım.
değişik bir duygu. şimdilik bu kadar ifade edebildim. belki ekleme yaparım.

beton yığınlarıyla çevrili şehirde yaşanan sorunlardan biridir. şehirde yaşıyorsanız zemin katta oturmak bu sorunu halleder hemen yanınızda evinizin bahçesi varsa toprağa ve çiçeklere merhaba diyebilirsiniz. ya da tek katlı köy evi dertlere devadır.

kardeş mal mısın?

toprak insan bedenindeki negatif enerjiyi çeker. çok öfkeli olduğunuzda bunu bir deneyin. çıkarın çorapları basın toprağa on onbeş dk. sakinlediğinizi fark edeceksiniz. ben bunu yapardım eskiden fırsat buldukça ve etkisini görürdüm. hulk gibi bastığım topraktan kuzu gibi ayrılırdım.
bu açıdan bu fikre katılmamak imkansız. insan doğadan uzaklaştıkça canavarlaşmaya başladı farkında mısınız?