toplumun sevgiye ve aşka etkisi

garip durumlar silsilesinin, belki de erkisinin hayat felsefesinin tezahuru durumunun basrolu kisidir platonik sevgili. soyle ki olumlu yanit alamadigi icin degil, platonizma cagin bulusudur kafasinda oldugunu icin platonik takilanlar var. ben de bunlardan biriydim sevgili sayim epey arttiktan sonra.

tanimlar, tanimlar... nam-i diger o oyle olur, bu boyle yapilirlar. toplum sicmiklari diyorum ben de kiziyorlar. elbet ikili iliskilerde, sevgililikte de var bunlardan. oyle yaptiysa anlami budur, boyle derse sevmiyordur cart curt... bu tanimlari dogru bilip kabullenen modellerden bolca hatun kisisi tasidim yanimda sevgili cinsinden. sonralari platonik dedikleri cok daha salt ve katiksiz bir sevgi bicimi olarak gelmeye basladi bana.

sevgi, ask guzel seyler. ama siz karsidakine asik olup sevmiyor, asik olup sevdiginiz kisi modeline birini bulup uydurmaya calisiyordunuz. inkar edemez kimse. bu yuzden zaten kafama gore kimseyi bulamadim, beni anlayan sevgilim olmadi benzeri cumleleri vardir bu tarz yalnizlarin.

fark ettim ki, kimse o asik olunan modele uymuyor. yakinlasabiliyorlar en fazla. en fazla yaklasanina sevgili diyorsunuz o da size bos degilse. ama uyumsuzluklar basliyor. ikiniz arasinda degil, sizin asik olunacak sevgili modelinizle onun arasinda. yer yer tolare ediyorsunuz, yer yer kavga. sonunda insan karakteri yapisi geregi ya katlanmayi seciyorsunuz, yada ayrilmayi. nadiren boyle olmayanlari var elbet.

iste durumun boyle olmasindan dolayi, asik olunacak sevgili modelime en yakin kimi bulduysam; haberi bile olmadi bundan. tek basima yasadim. cokta huzurluydum. yoksa o da benimle olmak istese ve onunla modelim uyusmazsa, sevgiye aska olan inancim umudum eriyecekti. ikimizde de kalici hasarlar kalacak, belki daha kotusu yipranacaktik. belki de insanin dogasi uygun degildi degisime, baskasina uymaya, belki de bunu beklemek haksizlikti ondan. hepsini bir araya getirip, platonizmayi secince problem kalmiyordu oysa. sevdigim kisi kendini bitiremiyor, yok edemiyordu cunku aramizda sevgili tanimi olmayinca. tanimsizlik her zaman hep en iyisiydi zaten. sevgiliyiz desek tonlarca yapilabilenler, yapilamayanlar ve yapilmamasi gerekenler listesi onumuze konuyordu. boylece toplumlasiyordu bir uyum, bir paylasim. oysa sevgi kisiseldir. toplum ve kurallari sadece icine sicar. acik ve net...

dönem dönem değişen duygulardır.

toplum ile ilişkisi de dönemsel olarak değişir.

insan doymamış sevgi,aşk ve cinselliği aşamadan toplumda, kendine ve karşısındaki insana yararlı ve saygili olamaz.

hayat hep bir sıralama gibi ve size dayatılarak yaşanır pek çok şey.
siz hangi ucundan tutuyorsanız o size yakın gelir.

aklınız doymamış cinselliğe basıyorsa, karşınızda bulunan insan ihtiyaç giderme yeridir.

aklınız sevgi ve ask arıyorsa biraz oturur kendinizi geliştirir ve kaliteli bir ilişki ararsınız.

hoş bunları burada yazmak ne kadar boş olsa da bir not düşmek istedim buraya hayata dair.