bugün
- integralin müfredettan kaldırılması14
- 27 nisan 2024 fenerbahçe beşiktaş maçı12
- ideal duş alma sıklığı10
- icardi19059
- anın görüntüsü21
- diyanet işleri başkanına audi 6 tahsis edilmesi21
- evlilik14
- patiswiss9
- millet açsa neden kafeler tıklım tıklım24
- artificialintelligence11
- ak partiliyi çok fena döven chp belediye başkanı22
- 26 nisan 2024 adana demirspor galatasaray maçı51
- kültürlü entelektüel alçak gönüllü güzel kadın13
- sitede birine sövseniz entry 3 gün kalıyor8
- erkeğe ne hediye alınır13
- kekeme olan biri doktor olurmu11
- futbolcu ismiyle nick almak9
- uzağı göremeyen insan18
- bir şarkı sözü der ki10
- arkadaşlar cumaya neden gelmediniz14
- nickini google da aratınca çıkan ilk görsel16
- sırtınızı bir sözlük kızına dayar mısınız9
- seni seviyoruz insan olmaya çeyrek kala8
- ali erbaş12
- bik bik moderatör olsun19
- bik bik moderatör olunca bana kız ayarlar mı10
- kent lokantası niye bedava değil demek24
- antalya'ya abartılmış şehir diyen göt11
- avrupanın yarrağı yemesi yakındır21
- istanbul suriyenin başkentidir12
- türkiyede çok abartılan arabalar18
- nervio'nun ellerinde cenneti koklamak9
- cumaya gidenlerin çok azalması13
- pahalılıktan dolayı suriyeye dönen kadın8
- almanya8
- icardi1905 silik olsun kampanyası26
- azerileri çok seviyorum ne yapmalıyım13
- genç kızlıktan teyzeliğe geçiş13
- sözlük kızlarının don renkleri10
- kanınıza rengini verir misiniz14
- aristoteles'in orta yolu10
- sözlük erkeklerinin bugünkü kombinleri12
- bir sözlük kızı ile yakınlaşmak16
- manyak olmaya karar verdim silik olsun kampanyası14
- 22 şubat 2024 sparta prag galatasaray maçı14
- birini donuzlayarak ceza vermek9
- arkadaşlar biri var18
- karınıza range rover alır mısınız8
- modern kadinin ucuz ve kolay ulasilabilir olmasi9
- nervio'ya aşık olmak10
kadro:
Mark Kelson (gitar/vokal)
Chris Stevenson (klavye)
Marty O'Shea (davul)
James O'Toole (bass)
Terry Vainoras (gitar)
Mark Kelson (gitar/vokal)
Chris Stevenson (klavye)
Marty O'Shea (davul)
James O'Toole (bass)
Terry Vainoras (gitar)
The Eternal Avustralya'dan çıkan nadir başarılı gruplardan. Açıkçası geçtiğimiz günlerde 2. albümleri Sleep Of Reason'ı çıkarana kadar ben tanımıyordum kendilerini.
ilk Albümleri olan The Sombre Light Of Isolation'ı 2004 yılında piyasaya sürmüşler.
Bu albüm yoğun doom fırtınasıyla dolu, amiyane tabirle bunalım ve trip bir albüm olmuş.
Grup ilk albümden bir yıl gibi kısa sayılacak bir süre sonra ikinci albümleri olan Sleep Of Reason'ı çıkardı.
Albüm kapağında ispanyol ressam Francisco de Goya y Lucientes'in Sleep Of Reason isimli tablosunun kullanılması albüme ismini de vermiş. Bu da hiçbir yerde bulamayacağınız, ekstra bir bilgi bendeniz gothic'ten sizlere.
Bu albüm bir öncekine göre daha ferah ve başarılı. Doom metalden doom/gothic'e doğru doğal bir kayma var. Albümü dinlerken bu ufak değişimin zoraki yapılmış olduğuna dair birşey hissetmedim. En ufak bir olumsuzluk yok.
Albümü dinlemeye başlayınca önce karşımıza 1.56'lık bir intro çıkıyor. Doom yapan grubun pek kullanmayacağı tarzdan bir intro. Enstrümantal bir intro, fakat klavye vs söz konusu değil. Gitarlar ve davul.
Bu intro albümü dinlemeye hazırlıyor bizleri, fakat albümün geri kalanında introdaki sertliği bulamayacağınızı şimdiden belirtmem fena olmaz.
Albümde klavyenin çok nadir ve arkaplanda kullanılışı açıkçası beni çok memnun etti. Son zamanlarda doom gruplarının klavyeyi basmakalıp, ve sanki şartmış gibi kullanmaları sinirlerimi bozuyordu.
Genel itibariyle yavaş şarkılara yer verilen albümde sadece 2 şarkı orta tempoda. Albümün en iyi şarkısı olarak gösterebileceğim Everlasting ve A Soul Undone.
10şarkı ve bir introdan oluşan bir albümde 8 şarkının yavaş tempoda olması kötü bir seçim olmuş. Bu demek değil ki parça seçimleri ve prodüksiyon başarsız. Bilakis, abartısız melodilerle oldukça sade bir müzik tarzı işlenmiş albümde. Fakat 2 yerine 4 ya da 5 hareketli parça albüme daha güzel bir hava katabilirdi, nitekim hareketli parçaları da oldukça başarılı olan bir grup The Eternal. Şunu da yinelemekte fayda var, bir önceki albümle karşılaştırıldığı zaman bu albümün havasına da şükretmek gerekebilir.
Kısaca toparlamak gerekirse albüm iyi. Özellikle geceleri, "artık kafam kaldırmıyor" dediğiniz anlarda rahatlıkla dinleyebileceğiniz, fonda kalabilecek hoş bir albüm.
Albümleri:
2003, The Eternal (Demo)
2004, The Sombre Light of Isolation
2005, Sleep Of Reason
Vokal, Gitar: Mark Kelson
Gitar: Lincoln Bowen
Bas: James Hunt
Davul: Marty O'Shea
Klavye: Chris Stevenson *
ilk Albümleri olan The Sombre Light Of Isolation'ı 2004 yılında piyasaya sürmüşler.
Bu albüm yoğun doom fırtınasıyla dolu, amiyane tabirle bunalım ve trip bir albüm olmuş.
Grup ilk albümden bir yıl gibi kısa sayılacak bir süre sonra ikinci albümleri olan Sleep Of Reason'ı çıkardı.
Albüm kapağında ispanyol ressam Francisco de Goya y Lucientes'in Sleep Of Reason isimli tablosunun kullanılması albüme ismini de vermiş. Bu da hiçbir yerde bulamayacağınız, ekstra bir bilgi bendeniz gothic'ten sizlere.
Bu albüm bir öncekine göre daha ferah ve başarılı. Doom metalden doom/gothic'e doğru doğal bir kayma var. Albümü dinlerken bu ufak değişimin zoraki yapılmış olduğuna dair birşey hissetmedim. En ufak bir olumsuzluk yok.
Albümü dinlemeye başlayınca önce karşımıza 1.56'lık bir intro çıkıyor. Doom yapan grubun pek kullanmayacağı tarzdan bir intro. Enstrümantal bir intro, fakat klavye vs söz konusu değil. Gitarlar ve davul.
Bu intro albümü dinlemeye hazırlıyor bizleri, fakat albümün geri kalanında introdaki sertliği bulamayacağınızı şimdiden belirtmem fena olmaz.
Albümde klavyenin çok nadir ve arkaplanda kullanılışı açıkçası beni çok memnun etti. Son zamanlarda doom gruplarının klavyeyi basmakalıp, ve sanki şartmış gibi kullanmaları sinirlerimi bozuyordu.
Genel itibariyle yavaş şarkılara yer verilen albümde sadece 2 şarkı orta tempoda. Albümün en iyi şarkısı olarak gösterebileceğim Everlasting ve A Soul Undone.
10şarkı ve bir introdan oluşan bir albümde 8 şarkının yavaş tempoda olması kötü bir seçim olmuş. Bu demek değil ki parça seçimleri ve prodüksiyon başarsız. Bilakis, abartısız melodilerle oldukça sade bir müzik tarzı işlenmiş albümde. Fakat 2 yerine 4 ya da 5 hareketli parça albüme daha güzel bir hava katabilirdi, nitekim hareketli parçaları da oldukça başarılı olan bir grup The Eternal. Şunu da yinelemekte fayda var, bir önceki albümle karşılaştırıldığı zaman bu albümün havasına da şükretmek gerekebilir.
Kısaca toparlamak gerekirse albüm iyi. Özellikle geceleri, "artık kafam kaldırmıyor" dediğiniz anlarda rahatlıkla dinleyebileceğiniz, fonda kalabilecek hoş bir albüm.
Albümleri:
2003, The Eternal (Demo)
2004, The Sombre Light of Isolation
2005, Sleep Of Reason
Vokal, Gitar: Mark Kelson
Gitar: Lincoln Bowen
Bas: James Hunt
Davul: Marty O'Shea
Klavye: Chris Stevenson *
joy division'ın o kederli parçalarından en kralı.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar