taze ekmekle yaşama sevinci arasındaki bağ

inkar edilemez bir bağdır.

ne zaman ki moralimiz bozuk olsun o zaman taze ekmek aramayız. çok keyifli olunca gözümüz mutlaka taze ekmek arar.

3 günlük bayat ekmekleri yiyor, ve içinizde çıkıp alma isteği oluşmuyorsa depresyonda bile olabilirsiniz...

düşününce hak verilebilen önermedir. bir de mecburiyetten doğan vardır. o da şöyledir:

okul tuvaletinde sigara içerken içeri giren hademenin cebinden çıkardığı, artık bayatlıktan çıkmış, küf tutmaya yaklaşmış olan ekmeği lavaboda ıslatması ve üstünde ki suyu sirkelemeden ısıra ısıra afiyetle yemesi. mutsuz bir hali yoktu. ama ben çok üzülmüştüm işte. ben o zaman anladım çaresizlik ne demek. hala aklımda derin bir yer tutar bu olay ve içimi acıtır.