alaturka tuvaletlerde dışkımızı yaparken '' ya pantolona geldiyse! '' korkusudur.
bir kadın olarak gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki işerken üstüme sıçrar mı korkusuyla, fotoselli tuvaletin ışığı söner mi endişesinin yerini tutamayacak olandır.
evet biz oturarak işiyoruz. evet evet. sıçıyoruz da... ama pembe!
not: ben karamel kokulu sıçıyorum. bazılarının çilek, bazılarının elma kokuyor. kiloya göre değişiyor bu.
sıçarken pantolonunu indirmeyi unutan kişinin korkusudur.

alaturkada pantolona sıçmayı becermek de ayrı bir marifet ister.
(bkz: alaturka tuvalete sıçmayı bilmeyen insan)
(bkz: montla sıç)
götü gevşeklerin korkulu rüyasıdır. (bkz: açıyı kontrol edememek)