sırat köprüsünde öndekine yol ver lan demek

ömrü boyunca günah işlememiş tertemiz bir insanın zıvanadan çıkması durumudur. sen hiç günah işleme, zıpkın gibi fişşek gibi * ceylan gibi seke seke koş, bi anda önüne adamın biri dikilsin yalpalaya yalpalaya yürümeye çalışsın, cennetle arana girsin. olacak şey mi? ben olsam çelme takarım. gerçi çok tehlikeli bi yaklaşım oldu bu. lanlı lunlu konuşmanın günah olduğunu düşünürsek, e günah işleyenler de köprüden düşüyorlarsa şöyle bir durum gerçekleşebilir:

perfect mümin: lan hiç zor değilmiş basbayağı gidiyorum işte hahayt!
ortalama mümin: ulan ulan bu nedir ya.. daha ince yapsaydınız arkadaş..
perfect mümin: offf.. hadi biraz hızlı güzel kardeşim ya..
ortalama mümin: aha da aha! uf.. az kalsın gidiyodum aşağı..
perfect mümin: yol ver laaeaeağaeğae...
ortalama mümin: aha düştü adam.

(bkz: sırat köprüsünde korna çalmak)

görmemişlikten başka birşey değildir. günahın yok nasıl olsa varacaksın oraya, bırak diğer az günahı olan insanlarda yavaş yavaş geçsinler.

olma ihtimali olmayan şey. mutevazı mülayim cömert biri olarak olsa olsa sizi de taşıyımmı sorusu soracak sahıstır.

sırat köprüsüne köşk kurasım geldi diyen yunus emre'nin zerafetinden zerrece nasibini almamaktır...

(bkz: sırat köprüsünde öndekine selektör yapmak)

hiç günahım yok diye düşünen kişidir. böyle demesi bile ne kadar bencil ve günaha meyilli bi insan olduğunu gösterir. yol verin gitsin. (bkz: bırakınız yapsınlar)

(bkz: sırat köprüsünde öndekine makas atmak)