bugün

eskı sınıf arkadaslarıyla bulusulup yenen yemeklerdır. konular, derste yapılan geyıkler, hocaların sınıftakı davranısları, kımın kımden gıcık aldıgı seklınde sıralanabılır. oldukca keyıflı olur. gulunur cosulur..
başka bir versiyon için; (bkz: pilav gunu)
hiç sevmediğim şeydir. ''Bırakın bizi arkadaşlarla kadıkoyde pes atalım'' denir genelde.
ilk okuldaki versiyonu da akla gelmektedir. ilk okulda yerli malı haftası yapılırdı ve tüm sınıf getirdiklerini paylaşıp yerdi. *
getirilenler sıraların üstüne açık büfe dizilirdi. en güzelini kapmak için birbirimizi itiklerdik.
yemeklerin en güzelidir. çocukluk, ergenlik yıllarına şahit ve ortak geçmişin bulunduğu insanlarla, aradan geçen onlarca yıla rağmen hala aynı masaya senede bir kez bile olsa oturup geçmişi yad etmenin manevi doygunluğu paha biçilemez.