bugün

hem kendini hem yazdiklarini okuyan herkesi bunaltan denyo. iki kelime ilim ogrenelim diye girdigimiz guzide sozluk ortamini itiraf-dertlesme mekanina cevirerek armutlugun alasini yapmaktadir. aciyorum da ama olmuyo boyle arkadas!
can sıkar, hayattan bezdirir.

ancak, sanırım aynı zamanda yapmış olduğu ironiyi çözememiş arkadaştır.
güzel yazıyorsa okunur .
bu kişi veya kişiler Kimi zaman da, ''şahsi zaafları'' nı anlatan kişidir. entry'sinin başına bir ''ergen'' başlığı koydumu oldu bitti... bu saatten sonra artık o kişi kendi değil 3. tekil şahıs olur çıkar. Sonra da sayfalar dolusu atar tutar, aşağılar o ergeni, yerin dibine batırır, köpeğin muhtelif yerlerine sokup çıkartır. Bir kere çıkmıştırya o ergen kendi olmaktan, artık istediğini söyleyebilir onun hakkında. Sonrada ohhhgg rahatladım sendromları. Bir süre yeter bu haz kıymetli yazarımıza.

insanın sevmediği bir yönünü 15 yaşında bir çocuk yapıp, karşısına alarak, yerden yere vurması ergenden de öte bir çocukluktur, anlamsızdır.

(bkz: kakasıyla ile dövüşen adam)