bugün

herkesi dövemezsin ama herkesle kavga edebilirsin.
onca insan tüketti varlığımı bir bir
sonra sen çıkageldin,
işte tamam dedim...
bitti artık ağlamışlıklar
gel gör ki yanılmaya mahkummuş insan...
bitmiyor, bitmiyorsun...
nasılda kırgınım sana bir anlasan...
'' uyandığında güzel olan kadın her şeye değer. ''
aşık olduğun birini görmeye giderken; yollar akıp gitmeli, zaman durmalı.
Bir insanın yorgunluğu anca gözlerinden anlaşılabilir.
can sıkıntısı; evin balkonundan aşağı olta atmaktır.
'her adımın bi öncekinin yarısı kadarsa, sonsuza kadar varamazsın hedefine.'

sözün özü: kararlı ol.
"sen benim bu hayattaki tek doğrummuşsun, yanlışlarımla varlığını yitiren."
sevinmek için erken daha, üzülmek için geç.
bir toplumda; 10 kişiden,
8 i koyun, 1 i çoban, diğeri ise çoban köpeğidir.
basit bir yalnızlık masalından öte geçmeyen hikayemde iki dizelik şiir oldun hep.
seçim yapmadığın sürece bütün olasılıklar mümkündür.
"yapamayacağın şeylerin, yapabileceklerini engellemesine izin verme!"
"seni seviyorum diye haykırmaktı 'isteğim'.
gözlerinin çocuksu maviliğinde boğulmaktı.
bir anlık kaybolmaktı kirpiklerinde...
sevmeyi görebilmekti...
tadına bakabilmekti...
sana dokunabilmekti, elimi bile sürmeden...
hecelerdi... dudaklarının arasından çıkan her nefesti...
içine çektiğin her bir moleküldü...
benim olmandı...
bana ait olmadan, benim olman.
tek aşkım gökyüzünde, seninle süzülebilmekti.
tek aşkım... tek her şeyim...
birlikte, bütün olmaktı.
denizlerindi... yüzebilmekti sende.
bakışlarınla, bende hapsolmandı.
bilinçli vurmandı kendini zincirlere...
seyredebilmekti sadece seni...

ve sana ait olmaktı, senin olmadan."
"yaşamak için sebepler ararken ölümü beklemenin ne mantığı var?"
"seninle mi doluydu içim rüzgarlı?.. yağmur kokusuyla dumanlı gözlerimde senin bakışların mıydı yansımalarım? karanlık bir gecede dolunay kadar yalnız ruhum muydu içini kuşatan sımsıkı sarılmalarla beraber? dudaklarının ıssız dokunuşu muydu içimi ürperten yoksa dokunuşların mıydı incitmeden, meraklı?.."
namuslu ayağına yatıp, namusun altına yatanlar. muhabbetin kıymeti bir lütuftu aslıda, değeri kaybedince anlaşılan.
lütfen copları yerlere atmayınız. sonra hayatında başka hiçbir şeye sahip olamamış ezik insanlar onları alıp, kendini adam sanıyorlar.
sürekli yarım bırakılıyorsan belki tatsız oluşundandır.
sıradanlaştırılan her şeyden rahatsızım sözlük, bilemezsin.
rüzgar olmasaydı; yaprak hep ağacın gölgesinde kalırdı.
zaman hiçbir şeyi değiştirmez. bir şeyi değiştirmek eylem gerektirir ve eylem düşünen insanın ardındadır. düşünen insanlar her şeyi değiştirir. düşün! uyandığında dünyanın bir kere olsun iyiye döndüğünü düşün!
fahişe olmuş beyinlerin ispatı yoktur... bu yüzden vesikası olmayan herkes kendini namuslu hisseder..!
meteliksiz olabilirim, ama niteliksiz değilim.
"insanlara güvenmemek adetimdir aslında. fakat kendime fazla güvendiğim için onlara açık kapı bırakıyor muyumdur sence..."